مناجات ماه رمضانی و روضۀ حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
نیمی از فرصت تقریب به دلدار گذشت چشم بر هم زدم و این همه اسحار گذشت شب به شب آمدن و ناله زدن بر در دوست چون نسـیم سحـری آمد و ناچار گذشت گر چه کالای من غـمزده بـازار نداشت کسب و کارم همه با لطف خریدار گذشت چه خداوند رحیمی‌ست که با قطره‌ای اشک از سر معـصیت بی‌حـد و بسیار گذشت گـذر هـر نَـفَـسْ‌آلـوده به این دِیـر افـتـاد شامل عفو خدا گشت و سبک‌بار گذشت زودتـر بـاید از این مـائـده کـامی بـبریم نیـمی از سـفـرۀ مـهـمانی غـفـار گذشت نیمی از ماه گذشت و مه من جلوه نکرد چه کنم نیـمه‌ای از فُـرجـۀ دیدار گذشت نیمه‌ای رفت ولی نیم دگر در پیش است ای خوش آن کس که از این ماه، سزاوار گذشت هر شب اینجا دل من مضطربِ بانویی‌ست محـملش از وسطِ کوچه و بازار گذشت سنگ می‌آمد و بر روی برادر می‌خورد خواهـر غـمزده با دیـدۀ خونـبار گذشت پیش چشمان پدر، دخترکش سیلی خورد عمر کوتاهِ گُـلش در غـم و آزار گذشت |